நினைவுத் தீண்டல்

நினைவெல்லாம் நீ
மனதெல்லாம் நீ
உன் நினைவுடன் இருந்தால்
பாலவனம் கூட
சோலைவனமாக தெரிந்தது
பௌர்ணமி கூட
நிலாக்காலம் போல் தெரிந்தது

மனதினில் அமைதில்லை
உணவினில் நாட்டமில்லை
உண்பதில் மகிழ்சியில்லை
தூக்கமும் வருவதில்லை
துன்பமும் ஓயவில்லை
ஏக்கமும் தீர வில்லை
என் துயர் மாறவில்லை

உன்னை விட்டு பிரிந்த நாளில் இருந்து
ஒவ்வொரு வருடமும்
என் பிறந்த நாளில் சொல்வாய்
அடுத்த வருடம்
இருவருமாய் கொண்டாடுவோம் என்று
நானும் ஒவ்வொரு வருடமும்
எதிர்பார்த்து எதிர்பார்த்து
ஏமாந்ததுதான் மிச்சம்

மறுபடியும் உன்னை நினைப்பதில்
ஞாயம் இல்லை
மறக்க மனசும் இல்லை
இதோ இன்று எனக்கு பிறந்த நாள்
அதாவது ஞாபகம் இருக்கிறதா உனக்கு?

எனக்கு சாகுவரை பரிசாக
உன் நினைவை மட்டும்
தந்து விட்டு சென்றாயே
கேட்டால் என்னோடு முரன்படுகிறாய்
நான்தான் விலகச் சொன்னேன் என்று

பருவம் தெரியா வயசில் உன்னை
என் இதயக் கோட்டைக்குள்
கட்டி வைத்தேன்
அந்த வயதில் அகராதி பார்க்க
நேரம் இல்லாமல் போய் விட்டது

நேரம் இருந்தும்
அகராதியை பார்ப்பதற்கு
நான் நேரத்தைக் கூட
எனக்குள் அனுமதிக்க
மறுத்து விட்டேன்

நான் அப்போது
அகராதியை பார்த்திருந்தால்
பிரிவு ஒன்று உள்ளது
என்று அறிந்திருந்தால்
உன் அருகில் கூட
நெருங்கி இருக்க மாட்டேன்.

சிந்து............