கற்பனையில் ஓர் கனவு

ஏப்போதும் போல்
நேற்றிரவு உன்
கனவுக்காகத்
தூங்கியபடி
காத்திருந்தேன்

ஆனால்
நீ வருவதட்கு முன்
எப்படியோ என்
கனவுக்குள
நுழைந்து விட்ட கடவுள்
மகனே உனக்கு
என்ன வரம் வேண்டும்
என்றார்

எனக்கோ
கோபம் தலைக்கேறி
யார் நீ
உன்னை யார்
என் கனவுக்குள்
அனுமதித்தது

உன்னிடம் இருந்து
எனக்கு எதுவும்
வேண்டாம்
எனக்கு என்ன வேண்டும்
என்பதை
என்னைக் கேட்காமல்
எனக்கு வாரி
வழங்குகிற தேவைதை
ஒருத்தி இருக்கிறாள்

நீ வெளியே போ
என்னவள் வருகிற
நேரமிது
எனச் சொல்லி விட்டேன்

உடனே
கடவுளுக்கு கோபம் வந்து
என்னை எரிக்கப்பார்த்தார்

உன் அரவணைப்பில்
இருக்கும் என்னை
எரித்து விட முடியுமா
அவரால்?

தன் வரலாற்றில்
ஏற்பட்ட முதல்
தோல்வியை
மறக்க முடியாமல்
முகம் வியர்க்க
மறைந்து விட்டார்
கடவுள்.

ஆனாலும்
இந்தக் கடவுளுக்கு
கர்வம் அதிகம்

எல்லோருக்கும் எல்லாமும்
நாம் தான் என்கிற
நினைப்போடு
சுற்றிக்கொண்டு இருக்கிறார்

அவர் பிறருக்கு வேண்டுமானால்
எல்லாமுமாக இருந்து விட்டு
போகட்டும்
ஆனால் எனக்கு
எல்லாமே நீதானே!

இந்த கடவுள் உன்னிடம்
வந்தால் அவரைக்
கொஞ்சம் கண்டித்து வை

என்னவருக்கு என்ன வேண்டும்
என்பதை நான்
பார்த்துக்கொள்கிறேன்
இனி அவரை
தொந்தரவு செய்யாதே என்று.

தெய்வமே
உன்னை
என் இதயத்திலிருந்து
வெளியேற்றி விட்டு
ஒரு பெண்ணைக்
குடி வைத்ததற்காக
கோபித்துக் கொள்ளாதே

உன்னால்
தூணிலோ துரும்பிலோ
வாசம் செய்ய முடியும்
ஆனால் இவளால்?



்